Κι αν τώρα μου επιβάλω μηχανισμούς απόσυρσης

παρατηρώντας το αντιφέγγισμά μου σε μια λάκκα από απόνερα

είναι γιατί κάποια στιγμή κουράζεσαι από τις σκέψεις

που δε γίνονται οστά και σάρκα

φθάνει να πεισθείς για το αμετάβλητο

αφού η ακινησία δε σε κυματίζει

αφού τα βήματά σου ξόδεψαν ότι σου απέμεινε

απ’ αυτό που λένε ζωή

ζωή που βιάστηκες να με υποχωρήσεις.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου