Ένα σεντόνι, πέρα από το συνηθισμένο, το κοινό των ματιών, τη χρησιμότητα που του δίνετε, είναι μια θάλασσα, φουρτουνιασμένη ή γαλήνια. Με δυο σώματα στα σπλάχνα των κυμάτων ν’ αντισταθμίζουν την αλμύρα, τον σπασμό ή τη βαρεμάρα, ακόμα και την επερχόμενη αποξένωση. Ένα τόσο δα ύφασμα, δεν είναι δόλου αμελητέο, αρκεί, που και που να είναι μοιρασμένο σε σώματα που υπάρχουν, που υπάρχουν έχοντας ανάγκη το ένα το άλλο.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου