Χάνεται πίσω από το ισχνό βήμα της σκιάς
η νιότη των ονείρων μας
το λίπος που έδινε φωτιά
έγινε καπνός
είναι που απομείναμε μ’ ένα σακί από αναμνήσεις
ένα ζεστό πανωφόρι για τις νύχτες του χειμώνα
μια στιγμιαία δροσιά από καλοκαιρινό αεράκι
ίνες φθαρτές που μας κρατούν ακόμα για λίγο ζωντανούς
δεμένους από τα λίγα που καλώς ξοδέψαμε
και τα τόσα πολλά που χάθηκαν ανεπιστρεπτί
κι αμετακλήτως
σκιές πάνω στις σκιές μας

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου