Ως επί το πλείστον, είναι προτιμότερο να ξεχνάμε. Έτσι, δε θα χρειαστεί ν’ αναγνωρίσουμε τίποτα περισσότερο απ’ αυτά που κατέχουμε. Δεν θα χρειαστεί ν’ ανακαλύψουμε και κυρίως ν’ αναρωτηθούμε. Δεν θα χρειαστεί να ταράξουμε τα γαλήνια νερά μας, την ασφάλεια μας, το παρόν μας. Χίλιες φορές να σκεπάσουμε ό,τι αισθανθήκαμε με το χώμα της συνήθειας, σιγοψιθυρίζοντας: ας είναι ελαφρύ το χώμα που μας σκεπάζει.

Δ. Ε