Θα συναντηθούμε, αγάπη μου,

εκεί που δεν θα το περιμένεις,

ενώ εσύ θα ’χεις «αρνηθεί» μόλις πριν από λιγάκι

και το τελευταίο παιδικό σου απόγευμα,

κι εγώ μονάχος θα γυρνώ

έχοντας ξεράσει — άδειος — στο Βοτανικό ή στη Βάθη

μαζί με το ούζο στον υπόνομο

και το τελευταίο πελοποννησιακό μου όνειρο,

έχοντας ξεράσει, τελείως, ακόμα και σένα.

Μαρκόπουλος