Να
προσέχετε τους ανθρώπους που σωπαίνουν
κείνους που μέσα στο
μόχθο της ζωής
κρατάνε τα πάντα σα
φυλακτό
όπως κι εκείνους που
σπάνε μέσα τους
αλλά δεν το φανερώνουν,
είναι σαν τα σπουργίτια
του ποιητή (Κ. Μόντη)
που παίζουν με τις ρόδες
του αυτοκινήτου
και φεύγουν μισή
στιγμούλα πριν τα πατήσουν.
Έτσι έχει η ιστορία για
κάποιους
χάνονται μέσα σε μια
στιγμή,
χωρίς τον παραμικρό
θόρυβο.
Δημήτρης Ι. Ευθυμίου
Όμορφο, Δημήτρη... Και τα σπουργίτια σου επίσης, όπως του Μόντη, μου άρεσαν... Κι όσοι μπορούν ν' αφουγκραστούν τη σιωπή, γνωρίζουν πως κάνει τον πιο μεγάλο θόρυβο... Να είσαι καλά, πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Nicol, να 'σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή