Που και που, με βλέπω με τα μάτια ανοιχτά. Η σιαμαία ατέλειά μου, έχει φαγωθεί να λυγίσει τον κόσμο μου. Και καθώς τα χέρια κουράστηκαν με μασέλα ροκανίζω τις νοητές μου καγκελόβεργες.
Δημήτρης Ι. Ευθυμίου
Με μια ανάσα: είναι ποιητική έκφρασή μου, χωρίς επιστροφές, η στιγμιαία προβολή των συναισθημάτων, τα μεγάλα ή μικρά ερεθίσματα που πυροδοτούν το αλάφιασμα σε γραπτό λόγο, η λαχτάρα της έκφρασης. Είναι ακόμα, οι ελεύθερες απόψεις μου, οι ανησυχίες μου και η διάθεσή μου σε πρώτο χρόνο. Είναι και όσοι συγγραφείς, στοχαστές, ποιητές μ' εκφράζουν. Γράφουμε για να υπάρχουμε, για όσα μας αντιπροσωπεύουν, για όσα κερδίσαμε και γι' αυτά που χάσαμε, για όσα -ματαίως - ελπίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου