Κάποτε, θα μ' ανακατέψω. Θα φέρω ανάποδα τον κόσμο μου. Τα εντόσθια θα τ' ανεβάσω στο κρανίο και τον εγκέφαλο θα τον βυθίσω στην καρδιά. Κι έχω την πεποίθηση, πως εκείνος ο νέος κόσμος, θα είναι στολισμένος με πανιά στα πνευμόνια, που ακούραστα θα με κινούν μπροστά, χωρίς σκέψεις, χωρίς συστολές, χωρίς βεβαιότητες, χωρίς πολλά – πολλά. Ένα νέο είδος, που θα ξέρει, πως να ζει.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου