Η ατελής φύσης

Αν όλα δεν είχαν να κάνουν με την ατέλεια

το διάφανο κεντρί κάποιων

ίσως να μην γάζωνε τα συναισθήματα των άλλων

αν το στομάχι τους δεν ήταν κρεατομηχανή

θα άφηνε απ’ έξω μια οκά ευαισθησία

ενδεχομένως να μύριζαν τους ανθούς της συνείδησης

και να μέριαζαν στην άκρη τη λαγνεία τους

έστω για κάποιες μέρες του χρόνου

να ήταν στην αντίπερα όχθη

εκείνων που ‘χουν γευτεί όλοι οι αδικημένοι της γης

το πικρό χώμα

ίσως και πάλι

το τέρας που ‘χουν θρέψει μέσα τους

να κατασπάραζε τις τελευταίες ανάσες

όσων πιστέψανε

πως κάτι μπορεί ν’ αλλάξει. 

του Δημήτρη Ι. Ευθυμίου