Εδώ και χρόνια, έχω αυτή την επίμονη αίσθηση, πως τα χρόνια, γλιστράνε μέσα από τη χούφτα, σαν τη ζεστή άμμο.
Μικροί καταρράκτες άμμου, μέσα απ' τα δάχτυλα, χωρίς κρότο κι αυτό είναι μια λυπηρή αίσθηση.
Δ.Ε
Με μια ανάσα: είναι ποιητική έκφρασή μου, χωρίς επιστροφές, η στιγμιαία προβολή των συναισθημάτων, τα μεγάλα ή μικρά ερεθίσματα που πυροδοτούν το αλάφιασμα σε γραπτό λόγο, η λαχτάρα της έκφρασης. Είναι ακόμα, οι ελεύθερες απόψεις μου, οι ανησυχίες μου και η διάθεσή μου σε πρώτο χρόνο. Είναι και όσοι συγγραφείς, στοχαστές, ποιητές μ' εκφράζουν. Γράφουμε για να υπάρχουμε, για όσα μας αντιπροσωπεύουν, για όσα κερδίσαμε και γι' αυτά που χάσαμε, για όσα -ματαίως - ελπίζουμε.