O καιρός, ξεχειλώνει, απλώνει τα χρόνια του

πάνω στο σώμα το φρέσκο

το υποδουλώνει με το γήρας

κάτι φυσικό κι αναμενόμενο.

Αναρριχάται αθόρυβα

καταλαμβάνει τους νευρώνες

και λαθεμένα

μιλάμε για ωριμότητα

των ενήλικων.

Συνήθως, με τα χρόνια

εδρεύει η τοξικότητα

διάφορα οξέα κρανιακού εκκρίματος

αλλιώς δε θα μιλούσαμε για έναν κόσμο

τόσο άθλιο και δύσοσμο

αλλιώς η γερουσία

οι γερουσιαστές

θα 'χαν φτιάξει έναν παράδεισο

κι όχι την κόλαση

των ζωντανών.

Ο καιρός, περνάει, χωρίς αντίληψη

χωρίς ενδιαφέρον

χωρίς προσπάθεια βελτίωσης

σαπίζει νωρίς

σκουληκιάζει γρήγορα

και μολύνει

την αγνότητα

την ανθρωπιά

την αξιοπρέπεια.

Περνάει φίλοι μου

ο χρόνος

αριθμοί καβαλικεύουν το αύριο

που γίνεται σήμερα

που έγινε χθες

καθώς σας γράφω.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου