Πόσο λάθος πήρες τη ζωή σου;

Στη μέση της διαδρομής, άγνωστο αν είναι η μέση, τα βλέπεις όλα κάτω από ένα ρεαλιστικό κι άκρως απογοητευτικό συναίσθημα.

Πως μένεις άδειος, άδειος από δυνατά συναισθήματα, μόνος, χωρίς φίλους, χωρίς στόχους, χωρίς αύριο.

Η ματαιότητα των πάντων, επανέρχεται, εδραιώνεται κι απελπίζει.