Λοιπόν
όσο θυμάμαι
ήμουν ένα είδος τρωκτικού
ένας πόντικας με τσιγάρο κρεμασμένο στα
χείλη.
Κυκλοφορούσα όπως όλοι οι πόντικες σε
σκοτεινά μπαρ
σε βρόμικους υπονόμους
κι όλα αυτά σε μια ιδανική πολιτεία του
μυαλού μου.
Ήμουν εν ολίγοις ένας παράξενος πόντικας
ροκάνιζα κυρίως το χρόνο μασώντας
πασατέμπο.
Είχα και φίλο έναν γάτο καπνιστή
και χορτοφάγο
τύχη μεγάλη να έχεις τους σωστούς
φίλους!
Δ.Ε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου