Συχνά

φαντάζομαι

τον αριστερό σου ώμο

όταν απ’ τα μισοκλεισμένα παντζούρια

την αυγή

διέρχεται μια ακτίνα φωτός

που τώρα

αρέσκεται

να ξεγυμνώνει

το δεξιό μου αγκυλωμένο ώμο

που δεν είναι τίποτα άλλο

από βαλσαμωμένος μυς

στερημένος της απουσίας σου.

Δ.Ε