Πόσο θα ‘θελα

για μια φορά

σ’ αυτές τις επιστροφές της μνήμης

ξύπνιος όπως θα’ μαι

να μπω στο όνειρο

βαθύ, γλυκό του ύπνου

και να ζυγώνεις

με κείνα τα ξεραμένα χείλη

να ποτίσεις

τη μαβή μου πραγματικότητα

(άλλο δε θα θελα)

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου