Αγωνιώ γι’ αυτό εδώ το τσεκούρι στα χέρια

πως και πότε θα ‘ναι η καλή στιγμή

ν’ ανοίξει το κρανίο μου

είναι μήνες τώρα που τριζόνια φώλιασαν μέσα

γέρνω προς τον ώμο το μέταλλο

κι ορίζω τη δύναμη που χρειάζεται

ενδέχεται η πλάγια θέση του σώματος

παράλληλη με το φονικό μου όπλο

να βρει το όργανο της όσφρησης

κάτι που θα ‘ταν μη αποδεκτό για το προσεχές μέλλον

καθώς θα έχανα τη μυρωδιά σου

ορίζω ξανά τις σκέψεις, βελτιώνω το σχέδιο της μηχανικής

και μεταθέτω γι’ αύριο την υλοποίηση του

που είναι Δευτέρα

και που κάθε πρώτη μέρα της εβδομάδας με σιγουριά

ματαιώνω

κερδίζοντας λίγη ζωή ακόμα.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου