Η βροχή, απ’ όσο θυμάμαι, ήδη από τα χρόνια της προ εφηβείας, είχε μια αλλόκοτη επίδραση πάνω μου, μια άξαφνη διάβρωση που άνοιξε από νωρίς στον λοβό του εγκεφάλου ένα ποτάμι αισθήσεων, που άλλοτε βρήκαν ανταπόκριση κι άλλοτε όπως συνηθίζεται κατέληξαν παραδίπλα, στο ποτάμι της λήθης, εκεί που όλα δε βρίσκουν γαλήνη.

Δ.Ε