Με μια ανάσα: είναι ποιητική έκφρασή μου, χωρίς επιστροφές, η στιγμιαία προβολή των συναισθημάτων, τα μεγάλα ή μικρά ερεθίσματα που πυροδοτούν το αλάφιασμα σε γραπτό λόγο, η λαχτάρα της έκφρασης. Είναι ακόμα, οι ελεύθερες απόψεις μου, οι ανησυχίες μου και η διάθεσή μου σε πρώτο χρόνο. Είναι και όσοι συγγραφείς, στοχαστές, ποιητές μ' εκφράζουν.
Γράφουμε για να υπάρχουμε, για όσα μας αντιπροσωπεύουν, για όσα κερδίσαμε και γι' αυτά που χάσαμε, για όσα -ματαίως - ελπίζουμε.
Τετάρτη 2 Μαΐου 2018
Στις σιωπές μεταφέρουμε κάτι, που τους λένε
στεναγμούς, κάτι αποδημητικά πουλιά της ψυχής, που προσπερνάνε τις νυχτερίδες,
συνήθως κάτι τέτοιες νύχτες. Όσες φτάσουν κοντά στο φεγγάρι φλέγονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου