Στα σαράντα μου
μεταλλάσσομαι μέρα τη μέρα
χθες μια και το φέρε η ώρα
έστριψα την καρέκλα προς το παράθυρο
έπιασα από τη μολυβοθήκη τον κόφτη
κι έκοψα τα φτερά μου
(παραλείποντας τις λεπτομέρειες
το θέαμα ήταν αποκρουστικό)
κείνα που ‘χα στα πόδια
κουράστηκα να πετώ στα σύννεφα
δε θα ξανά αγαπήσω είπα
και βούτηξα
για να με πιστέψω.
Δημήτρης Ι. Ευθυμίου