Ανυποψίαστοι από την πρώτη μέρα που είδαμε το φως, ανυποψίαστοι από την πρώτη σκέψη μιας διδαχής, ανυποψίαστοι για την κατάληξη των ονείρων της εφηβείας, διασπειρόμενα σωματίδια μιας υπερτροφικής έκρηξης των όσων ελπίζαμε να κατακτήσουμε, βρεθήκαμε ενήλικοι κουρασμένοι, δέκτες σιωπηλοί των τραγικών συμβάντων μιας σαθρής κοινωνίας. Ικανοί μόνο για λεκτικές θεωρητικές υπερβάσεις, με δεμένα χέρια και πόδια στατικά ωρυόμαστε για την εκτόνωση από τη συνήθεια της μέρας. Υποταγμένοι και παραδομένοι.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου