Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018



Πέρασαν κάποια χρόνια. Πέρασαν χιλιάδες λέξεις. Πέρασαν τόσες νύχτες γεμάτες, τόσες νύχτες άδειες. Πέρασαν ανέγγιχτα τόσα όνειρα, σχεδόν τα κοίταζα ν’ απομακρύνονται με το πρόσωπο που έχει ο ηττημένος. Ύστερα, είδα να περνά η νιότη, μέσα στη λάμψη των ματιών να θολώνει το βλέμμα, να νερώνει το σώμα, να γίνονται ξεχαρβαλωμένες χορδές οι μυς. Είδα ακόμα πως στου ύπνου τη γη, ευδοκιμούν οι πεθυμιές, είδα το ανέφικτο να προπορεύεται, είδα τη λογική σπασμένο κλαδί, κι ακόμα πως είναι φτιαγμένος ο παράδεισος, καθώς τα πάντα είχαν την άλλη όψη του νομίσματος της μέρας.  
Δημήτρης Ι. Ευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου