Κοιτάζω το τώρα, που μοιάζει με το χθες. Ο ίδιος ζεστός καφές, το ίδιο παράθυρο, οι ίδιες σκιές από απώλειες που αντικατοπτρίζονται στο τζάμι. Xρώματα, αρώματα, στιγμές που διαχέονται από τα μάτια μου. Η εναλλασσόμενη ροή των τελευταίων χρόνων, που πατικώνει η συνήθεια πάνω στα ίδια και τα ίδια.

Δ.Ε