Στην παρατήρηση, οι υποψίες τροχίζονται, βέβαια, οποιαδήποτε εκγύμναση αυτής της προσπάθειας να επεξεργαστούν και μετέπειτα να φιλτραριστούν δεν είναι διόλου εύκολη. Ο παρατηρητής έχει εντρυφήσει στις ασκητικές ιδιότητες των ασκητών κι έχει επιπλέον προσθέσει την υπομονή κι επιμονή της σωστής διαχείρισης των σκέψεων του. Το αποτέλεσμα είναι χρονοβόρο, η πήξη και η περισυλλογή των πρώτων εντυπώσεων επιφέρουν μέσα από το διάφραγμα της αμφιβολίας, τους πρώτους χαρακτηρισμούς, που ως συνήθως είναι υπόκωφοι. Αποτελούν την προσωπική κρίση και παραδίνονται σε κάποιο αποθεματικό σημείο της μνήμης, ως σημείο επαναφοράς, τη στιγμή που θα πρέπει ν’ αναρωτηθεί για το μέτρο του ασκητισμού που πρέπει να προσαρμόσει, στον μοναχικό του δρόμο.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου