Με μια ανάσα: είναι ποιητική έκφρασή μου, χωρίς επιστροφές, η στιγμιαία προβολή των συναισθημάτων, τα μεγάλα ή μικρά ερεθίσματα που πυροδοτούν το αλάφιασμα σε γραπτό λόγο, η λαχτάρα της έκφρασης. Είναι ακόμα, οι ελεύθερες απόψεις μου, οι ανησυχίες μου και η διάθεσή μου σε πρώτο χρόνο. Είναι και όσοι συγγραφείς, στοχαστές, ποιητές μ' εκφράζουν.
Γράφουμε για να υπάρχουμε, για όσα μας αντιπροσωπεύουν, για όσα κερδίσαμε και γι' αυτά που χάσαμε, για όσα -ματαίως - ελπίζουμε.
Σάββατο 24 Ιουνίου 2017
Ο άνθρωπος που με κοιτά και τον κοιτώ στον καθρέφτη κάθε πρωί, που με
ξέρει και τον ξέρω, δε συνεργεί, δε διαιρείται όταν απομακρύνομαι, δε
συμμετέχει. Τα είδωλα, είναι ανυπάκουα θεριά.
Δ.Ε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου