Δευτέρα 15 Μαΐου 2017



Μαθαίνεις με τον καιρό, πως εκείνη η αδιαθεσία σου, ο τριγμός που δε σ’ αφήνει να γαληνέψεις, είναι μια φωλιά από τριζόνι . Ένα σκύλος που γλείφει - γλείφει μα δεν θεραπεύεται, έτσι είναι η καρδιά όταν για ένα ελάχιστο ή ένα σπουδαίο πάλλεται αλλόκοτα, δεν κλείνει η πληγή του κόσμου. Αν κάποτε αρρωστήσει, φοβάμαι τον συγχρονισμό των παλμών, έχω τον φόβο όχι του θανάτου, μα εκείνης της ευαισθησίας μήπως και συντονιστεί στην αδιαφορία, στα λόγια κάποιου γιατρού που θα μου πει να την προσέχεις. Μα ‘χω αυτό το τριζόνι, μια φωλιά να προσέξω, μια ευαισθησία να μου θυμίζει πως υπάρχω.
Δημήτρης Ι. Ευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου