Τα δόντια των πεινασμένων ανθρώπων, δε μοιάζουν με ‘κείνα των πεινασμένων σκυλιών, δε μοιάζουν με τις ύαινες και με τα ράμφη των πτωματοφάγων πουλιών. Οι λυσσασμένοι άνθρωποι θρυμματίζουν κόκκαλα και πίνουν αίμα αντί για νερό. Χωνεύουν εύκολα κι αναπαράγονται το ίδιο εύκολα. Αυτός ο κόσμος θέλει αντοχή, γερό στομάχι για να τον αντέξεις ή να τον αποτινάξεις μονάζοντας.

Δημήτρης Ι. Ευθυμίου